CAMBODIA, KINGDOM OF WONDERS

Vanuit Thailand kijk ik terug op 17 dagen Cambodja en denk vooral: wat was het fantastisch en bijzonder! Het was het vierde land van onze reis, dus we hebben inmiddels al behoorlijk wat Aziatische ervaringen opgedaan. Maar dit land heeft ons weer zo verrast en verbaasd. Het is zo’n arm land en het heeft zoveel geleden, maar het is zo hard aan het werk om zichzelf er weer boven op te krijgen en zichzelf te herstellen. Voordat wij naar Cambodja kwamen wisten we alle twee erg weinig over de geschiedenis van dit land. Tijdens onze reis door het land hebben we er zoveel over geleerd en zijn we zo onwijs geschrokken van alle gruwelijke dingen die er in dit land tijdens de Kmer Rouge periode zijn gebeurd. Op school hebben wij hier niks over mee gekregen, wat ik echt niet begrijp. Een korte uitleg: De Kmer Rouge heeft 1/5 van de bevolking van Cambodja uitgemoord. De Kmer Rouge waren gewoon Cambodjanen die hun eigen volk uitmoordden, op werkelijk gruwelijke wijze. De slachtoffers waren voor het grootste gedeelte hoger opgeleide mensen, mensen die een andere taal spraken, die een hoge functie hadden, of mensen die alleen maar een bril droegen. De reden hiervoor was: ze wilden alle slimme mensen vermoorden zodat de Kmer Rouge het land terug kon brengen tot een landbouwstaat. Iedereen moest op het land werken, kinderen die net konden lopen tot oude mensen die amper meer konden lopen. Alle overheidsgebouwen, ziekenhuizen en scholen werden gesloten. Dit alles heeft nog geen 40 jaar geleden plaatsgevonden! In 1979 is er pas een eind gekomen aan de nachtmerrie van Kmer Rouge.

Op dit moment is 40% van de bevolking jonger dan 25 en is er dus een tekort aan hoogopgeleide volwassenen. Mensen die wij op straat zien lopen die rond de 40 zijn hebben al die verschrikkingen gewoon meegemaakt. Het is zo onwerkelijk.

Ik kan er nog hele tijd over doorschrijven, zoveel indruk heeft het op me gemaakt Alleen dit is natuurlijk geen geschiedenis boek maar een gezellig reisverslag! Dus ik ga het nu verder hebben over wat wij allemaal gezien en gedaan hebben.  We gaan dus even terug in de tijd, terug naar 6 december.

We landen om 08:00 lokale tijd in Phnom Pehn, Cambodja. Er heerst een hele fijne sfeer en de lucht is blauw! Precies waar we op hadden gehoopt na Maleisië, met al die regen en grijze lucht. We pinnen op het vliegveld en schrikken even omdat er Dollars uit de automaat komen. We leren al snel dat men hier met Dollars betaalt en wisselgeld wordt zo nu en dan terug gegeven in Riel, de Cambodjaanse munteenheid.

We worden met een tuktuk naar het centrum gebracht waar we een buskaartje kopen naar Sihanoukville. We hebben heel erg behoefte aan een paar dagen uitrusten op een mooi wit strand, dus we besluiten de stad Phnom Pehn later weer op te zoeken en eerst naar de kust te gaan.

De bus vertrekt om 12.30 en de reis gaat erg langzaam en duurt lang. Ik geniet wel van de mooie omgeving waarin we rijden. Het is heel groen en langs de weg lopen geregeld buffels, koeien en geiten. We passeren kleine dorpjes waar mensen in houten hutjes wonen. Na 5 uur komen we aan in Sihanoukville. Hier blijven we een nachtje slapen, zodat we morgen de boot naar het eiland Koh Rong kunnen nemen.

Sihanoukville is een aparte stad, heel toeristisch en ordinair. We zijn verbaast over de hoeveelheid oude, dikke, grijze mannen die een klein, dun, popje van een Aziatisch meisje naast zich hebben lopen. Voor ons echt niet te begrijpen! We zijn ook verbaasd over de prijzen van alcohol. Een biertje kost $1,00! Een cocktail $3,00! Het lijkt wel gratis.

Die avond slapen we in een dorm…en deze keer zelfs alle twee in een aparte dorm omdat er niet meer twee bedden vrij waren in dezelfde dorm. Het voelt heel gek om voor het eerst in ruim 2 maanden niet naast Amco te slapen! Maar ach, we besparen zo wel weer geld door niet een 2pers kamer te nemen.

Op 7 december staan we alweer vroeg op en liggen we niet veel later op heerlijke strandbedjes aan de zee . Ik kan m’n geluk niet op! Na zoveel reizen en steden liggen we eindelijk weer aan het strand. Klinkt lekker verwend he dit ;)

Om 15:00 pakken we de boot naar Koh Rong. Ik had al gedacht dat het een mooi eiland zou zijn maar het overtreft echt al m’n verwachtingen. Prachtige groen, blauwe zee, super wit stand, palmbomen, houten bungalowtjes op het strand. Het is prachtig!

We merken hier pas dat het hoogseizoen is begonnen in Azië, want echt bijna al bungalowtjes zitten vol of zijn heel erg duur. Na lang zoeken met onze backpack op over het hete strand, vinden we eindelijk een bungalowtje. Dankbaar ploffen we niet veel later in de heerlijke zee. Ik drink die avond een biertje, Klang, voor het eerst helemaal alleen op! Ik ben daar erg trots op, aangezien je hier in Azië eigenlijk wel bier moet lusten omdat wijn niet te betalen is.

Die avond is het ook nog is Happy Hour bij de Coco’s Bar: 3 biertjes voor $2,00!

De volgende dag besluiten we toch op zoek te gaan naar een goedkoper plekje om te slapen. Die bungalow is erg leuk en aardig, maar past niet helemaal in ons backpackers budget. Daar komt nog eens bij dat we die nacht amper hadden geslapen, omdat we gek werden van de jeuk van zandvliegen. Ons bed stond op een houten vloer waar enorme spleten tussen zitten, dus de zandvliegen konden ons heerlijk lek prikken.

We vinden een hele schattige guesthouse waar we een privekamer nemen voor een stuk minder geld dan de bungalow. Hier blijven we lekker vijf nachten!

De dagen op Koh Rong besteden we uiteraard voornamelijk met heerlijk op het strand chillen. Wat een luxe om even een paar dagen lang niet te hoeven reizen, geen nieuwe stad te moeten ontdekken, geen tempels te hoeven bezoeken. ;) Gewoon zon, zee en strand. Ik was van ons twee die week nog wel de meest luie persoon. Amco ben ik namelijk hele dagen kwijt aan het volleybalveld. Af en toe zag ik hem alleen even wanneer we wat gingen eten. Heel snel daarna rende hij alweer naar het volleybalnet en ging hij uren onafgebroken door met partijtjes spelen. Ik vermaakte me prima met m’n ereader!

We hebben natuurlijk ook nog wel wat dingen ondernomen :)

Op Koh Rong heb je Long Beach. Om hier te komen moet je een uur door de jungle naar de andere kant van het eiland lopen. Het was een prachtige tocht en op het hoogste punt hadden we een prachtig uitzicht over het eiland. Long Beach was fantastisch. Het was ook echt het langste strand wat ik ooit heb gezien. De baai liep in een enorme halve cirkel en de dunne streep wit zand leek wel oneindig. Het was er ook heel rustig en het zand leek wel poeder, zo fijn en wit was het. Met een koud Klang biertje zaten we in de zee en genoten we van een van de mooiste zonsondergangen die we tot nu toe hebben gezien.

Een ander ‘uitstapje’ was 4K Beach. Dit was weer een ander strand waar je naar toe kon lopen. Dit strand was nog mooier dan Long Beach en dan alle stranden die we hiervoor hebben gezien. Voor ons gevoel waren we echt op een onbewoond bounty eiland aangekomen. We zwommen in de zee en we waren echt de enige in de verre omtrek!

Ik heb die dagen toch ook nog iets actiefs gedaan. De laatste middag op Koh Rong zijn we naar een Zip Line park geweest. Twee uur lang klommen we steeds hoger de bomen in via een soort stormbaan, alleen dan in de lucht. Wiebelbruggen, touwen en anderen uitdagende verbindingen tussen de bomen brachten ons uiteindelijk naar het hoogste punt. Daar wachtte de zip line op ons. De kabelbaan was onwijs lang en het was super vet om zo hoog tussen de bomen door te zoeven!

In de avonden aten we bij verschillende leuke strandtentjes, maar eentje was onze favoriet: Coco’s. Helaas moesten we onze mening ernstig bijstellen nadat Amco daar voedselvergiftiging op liep. Het was de eerste keer tijdens onze reis dat een van ons zo ziek werd. Arme Amco heeft het zwaar te verduren gehad die nacht en de volgende dag.

Het enige ‘fijne’ aan voedselvergiftiging is dat je het na een ruime 48 uur ook weer helemaal kwijt bent. Ik was erg blij dat hij na die 48 uur weer de oude was want ik vond het vreselijk om zo machteloos toe te moeten kijken.

Op die beroerde dag en nacht na hebben we het heerlijk gehad op Koh Rong en waren we vooral lekker uitgerust en bij gekleurd.

We vertrokken op 13 december, op de verjaardag van mijn lieve nichtje Anouk, weer naar het vaste land. De zee was helaas nogal ruig dus de boottocht was erg misselijkmakend. De helft van de boot zat voorover gebogen met spuugzakjes voor hun mond. Het scheelde niet veel of ik had er ook zo bij gezeten!

Terug in Sihanoukville vonden we bij Monkey Republic een heel chill hostel waar we een 2 persoonskamer boekten. Die dag hebben we voornamelijk gebruikt om dingen te regelen en te plannen. Eindelijk hadden we ook weer goede wifi, na bijna een week op een zeer ‘primitief’ eiland te hebben gezeten.

We eindigden de dag met een mooie zonsondergang en een drankje op het strand. Daarna zochten we een sushi restaurantje op! We waren de enige die er gingen zitten, maar dat maakte ons niet uit. Ik had zo’n trek in sushi!! Ik was dan ook erg blij toen bleek dat het ook nog is hele lekkere sushi was.

Op 14-12 pakken we om 08:00 de bus die ons naar Phnom Penh brengt. De rit duurt weer lekker lang en er wordt een Cambodjaanse film afgespeeld waarin het lijkt alsof de mensen alleen maar kunnen schreeuwen! Het is echt oorverdovend!

6,5 uur later stappen we uit en zijn we in de drukke, stoffige, chaotische, bijzondere, mooie hoofdstad. We checken in bij Top Banana Guesthouse, wat ook echt een Top hostel is!

We huren een scootertje bij een hele lieve man, Mr. Sna genaamd. Amco is, zoals jullie wel weten nu, echt een pro in scooter rijden. Hij heeft nu zoveel ervaring opgedaan de afgelopen 2,5 maand, dat deze zeer drukke stad voor hem een eitje is. Ontspannen zit ik bij hem achterop en scheuren we de stad door.

Langs Phnom Penh stroomt een hele brede rivier, een afsplitsing van de rivier de Mekong. Langs deze rivier is een enorme boulevard met heel veel leuke barretjes en restaurants. We vinden daar een tentje waar ik de allerlekkerste 4 fromaggi pizza eet sinds ons vertrek uit Nederland. Ik moet toegeven, ik mis kaas ontzettend ;) We drinken ook een Angkor biertje voor $0,50 en ik ben nu op het punt gekomen dat ik het biertje zelfs echt lekker vind!

In ons hostel zit ook een gezellig bar waar we die avond drankjes doen en een groep Australiërs leren kennen. Samen met die groep gaan we het nachtleven van Phnom Penh ontdekken. We komen in hele foute tenten en eindigen bij een net zo’n foute tent.  Het wemelt er van de mega dunne Cambodjaanse meisjes in mini rokjes, die oude, grijze, westerse mannen met witte bloezen belagen. Een heel apart gezicht en wij weten allemaal dat het geen natuurlijke aantrekkingskracht is wat daar speelt. Ook lopen er meerdere lady boys rond. Het is een gekke tent met gekke mensen maar toch hebben we een hele leuke avond en bekijken we dit tafereel vol verbazing. Met de Australiërs hebben we de grootste lol en ik ben toch maar blij dat ik in Nederland geboren ben en me dus niet zoals vele Aziatische meisjes op oude mannen hoef te storten voor geld.

15-12

We rijden vandaag op ons scootertje, over hele hobbelige wegen, vol kuilen en heel veel stof, naar de Killing Fields. Dit is waar de mensen in de Kmer Rouge periode naar toe af werden gevoerd en waar ze in hele grote getalen vermoord werden. Er zijn door heel Cambodja Killing Fields gevonden, maar die van Phnom Penh is de ‘bekendste’.

Deze Killing Fields liggen 17 km riching het zuiden van Phnom Penh. Daar aangekomen hebben we eerst een probleempje. Door die hobbelige wegen is de scootersleutel uit het contact gevallen, wat we niet gemerkt hebben, en nu hebben we dus geen sleutel meer. We leggen dit uit aan wat mannetjes die daar staan en binnen 1 minuut houden 10 Cambodjaanse mannetjes zich bezig met onze scooter. Na een tijdje heeft een jonge knul ons probleem tijdelijk opgelost. Hij heeft de scooter ‘ge-hotwired’, dat wil zeggen dat de scooter nu start zonder sleutel. Hoe we de rest oplossen zien we later wel, we gaan nu eerst de Killing Fields bekijken.

We krijgen een audiotour die ons alles verteld over wat er precies is gebeurd. De audiotour leidt ons door het hele gebied en we krijgen zo een heel goed beeld van de horror die zich hier heeft afgespeeld. We lopen muisstil en met kippenvel op onze armen door de velden.

In het begin van dit verslag vertelde ik al wat de Kmer Rouge allemaal heeft aangericht, dus jullie zullen begrijpen dat dit bezoek aan de Killing Fields echt onwijs heftig was. 

Op sommige paden tussen de massagraven door liggen nog botten van mensen, ergens anders liggen bergen kleren van de slachtoffers. Doordat het zo kort geleden heeft plaatsgevonden komen er tijdens het regenseizoen nog steeds af en toe kledingstukken en botten uit de grond omhoog drijven. Gruwelijk gewoon! Er staat een grote Memorial Stupa waarin honderden schedels van de slachtoffers liggen.

Het bezoek maakt heel veel indruk op ons en we rijden met een nogal verdrietige stemming weer terug naar de stad.

We komen weer terug in het hier en nu als we voor Mr. Sna staan. We vertellen hem over de sleutel en hij is gelukkig niet boos. We moeten simpelweg alleen even een sleutel bij laten maken. Gelukkig is dat allemaal zo opgelost.

Ik eet die dag weer een 4 fromaggi pizza… mijn guilty pleasure. ;)

16-12

Al ruim 2,5 maand koken wij niet. Dat klinkt toch ongelofelijk. En dan te bedenken dat we de komende 3 maanden nog steeds niet koken…

Jullie denken misschien dat dit alleen maar hemels is, maar ik kan jullie zeggen dat ik mijn eigen koelkastje vol met Albert Heijn spulletjes toch wel erg mis hoor. Het is soms best vermoeiend om drie keer per dag te bedenken waar we wat zullen eten. Ook omdat we eigenlijk altijd ook op zoek zijn naar iets ‘goedkoops’, en leuks, en gezonds en dit en dat…We zijn dan ook altijd weer heel erg blij als we ergens een super leuk, gezond, betaalbaar, gezellig tentje vinden, wat ook nog is in de buurt blijkt te zitten! Op deze ochtend van 16 december vinden we ‘Brown Coffee’, waar ze heerlijk ontbijt serveren en nog lekkerdere koffie!

Na dit fijne ontbijt zoeken we weer wat geschiedenis op. We gaan naar het Tuol Sleng Genocide Museum. Dit museum ligt midden in de stad en was ooit een school. De Kmer Rouge mensen sloten deze school en maakten er een gevangenis van, waar ze de mensen op verschrikkelijke manieren martelden en vast hielden. Vanuit deze plek werden de mensen naar de Killing Fields getransporteerd. Het is wederom verschrikkelijk om te zien. Er hangen heel veel foto’s waarop de ergste dingen te zien zijn en in voormalige klaslokalen zijn de muren bedekt met foto’s van alle slachtoffers die hier ooit vast werden gehouden. Allemaal kijken ze je bang en verschrikt aan.

Het is me het ochtendje wel weer. We komen een beetje bij van alle indrukken met een koud drankje, kijkend naar alle mensen die voorbij lopen in deze drukke, bijzondere stad, waar de mensen zoveel geleden hebben.

In de middag doen we wat luchtigers; we bezoeken een tempel en gaan naar de Central Market, waar je werkelijk weer alles kunt kopen, waar het krioelt van de mensen en waar het op de eetafdeling weer enorm stinkt naar allerlei soorten orgaanvlees, vis en andere gekke dingen! Typisch Aziatisch.

17-12

We ontbijten weer bij ons favo tentje: Brown Coffee en leveren daarna onze scooter in. We worden om 12.30 opgepikt en een uur later vertrekt onze bus naar Siem Reap. We wilden de goedkoopste bus, maar als we hadden geweten dat het zo’n cheap ass bus was als deze…hadden we dit niet gedaan. Hij valt zowat uit elkaar van ellende en Amco zit met z’n knieën in z’n nek! Wij zijn de enige blanken, samen met nog een jongen uit Wit-Rusland. Nadat we vertrokken zijn stoppen we nog een aantal keer en komen er gewoon nog steeds mensen bij, terwijl alle stoelen al bezet zijn. In het gangpad worden krukjes neergezet waar mensen op gaan zitten. Er wordt weer een Cambodjaanse film aangezet, dus door de hele bus galmt het geschreeuw van de acteurs.

We rijden door dorpjes waar de mensen in pure eenvoud leven. De wegen zijn slecht en ontzettend stoffig! Sommige dorpen zijn gewoon helemaal oranje gekleurd door alle aarde en stof dat telkens opwaait. De busreis zou 6 a 7 uur duren. Dit zouden we al nooit halen, gezien het tempo waarin deze bus rijdt. Maar daar komt nog is bij dat we om 19:00 in de middle of nowhere in het pikkedonker stil staan met een motor die het begeven heeft. Ik ben erg blij dat ik Amco bij me heb! Na 2 uur stil te hebben gestaan hebben ze de motor op een of andere manier weer gefixt en vervolgen we onze weg.

We bereiken Siem Reap na een mooie 11 uur durende reis en checken zeer vermoeid in bij ons hostel.

18-2

Heerlijk uitgeslapen worden we wakker en gaan we Siem Reap verkennen per fiets. Ik vind het heerlijk om weer te fietsen en dit stadje is ook echt op fietsers gericht. De sfeer is heel ontspannen en we genieten van de rust die deze stad uitstraalt, in vergelijking met Phnom Penh. Ik laat trakteer mezelf op een heerlijke voetmassage, we eten een ijsje, drinken koffie, kortom, een heerlijk chill dagje. ’s Avonds eten we met die jongen uit Wit-Rusland die we in de bus hebben ontmoet. Erg interessant om te horen hoe de mensen uit Rusland en omgeving nou over al die kwesties denken, die spelen tussen Rusland en de rest van de wereld. Ik ben erg geschokt als ik van hem hoor dat er bij hun op het nieuws bijna niks werd verteld over MH17 die uit de lucht is geschoten. Hij vroeg serieus aan ons of er wel echt Nederlanders om zijn gekomen! Heel erg vind ik dat!

19-12

De reden waarom we naar Siem Reap zijn gekomen is natuurlijk Angkor Wat. Ze noemen Cambodja ook wel Kingdom of Wonders. Dit is omdat de tempels van Angkor Wat ook echt wonderen zijn. Ze noemen het ook wel het ‘achtste wereldwonder’.

Op ons fietsje fietsen we 7 km en kopen we een kaartje voor 3 dagen om de tempels van Angkor Wat op ons gemakt te kunnen bezoeken. Het zijn namelijk nogal wat tempels!

Ik ben overweldigd door de schoonheid en grootsheid van Angkor Wat. Het is zo mooi en zo oud! We lopen een hele tijd rondom en door de ruïnes en ik probeer alles zo goed mogelijk in me op te nemen. De sfeer die er heerst is prachtig ondanks de grote groepen toeristen. Na Angkor Wat fietsen we de kleine route, die ons langs nog meer prachtige tempels leidt: Angkor Thom (Bayon), Ta Phrom en nog wat kleinere tempels. We blijven maar foto’s maken en we blijven ons verbazen over het feit dat men dit heeft kunnen bouwen, zoveel jaren geleden! De tempels zijn gebouwd in het begin van de 12e eeuw en Angkor Wat is het grootste religieuze monument in de wereld!

De Boeddhistische tempels zijn stuk voor stuk zo mooi en het lijkt of we een geheime wereld in zijn gestapt, ver weg in de bossen.

Na een lange culturele dag fietsen we moe maar voldaan terug naar Siem Reap, waar we een heerlijk koud Angkor biertje drinken en pizza eten. Weer pizza! Er zijn hier dus heel veel pizzeria’s omdat Cambodja een vroegere Franse kolonie was.

20-12

Ook in Siem Reap vinden we een heel leuk ontbijt/koffie tentje, Sister Srye genaamd. 2 Australische zussen hebben dit geopend en serveren hier heerlijke koffie. Na dit ontbijt stappen we in een tuktuk en worden we weer naar het tempel complex gebracht. We hebben onze fietsen dus ingeruild voor een wat luier vervoersmiddel. Dit is omdat we vandaag de tempels willen bekijken die langs de grote route liggen. Dit is te ver om te fietsen, dus we moesten wel met de tuktuk. Ook erg lekker moet ik zeggen; de tuktuk blijft de hele dag bij ons, en rijdt wanneer wij dat willen verder naar de volgende tempel. Dit alles voor de mooie prijs van $15,-.

De tempels die we vandaag zien zijn weer even prachtig. Sommige liggen nog verder in het bos en zijn daardoor nog sprookjesachtiger. Bij een van deze tempels is de film Tomb Raider opgenomen! Ik sta dus op dezelfde plek waar de prachtige Angelina Jolie ook heeft gestaan in haar strakke leren pakje, best vet!

Amco moet mij aan het eind van de dag echt die tuktuk insleuren, anders was ik daar waarschijnlijk gebleven. Ik vind het zo mooi! Amco had er al iets eerder genoeg van en vind op een gegeven moment elke tempel een beetje hetzelfde :p Gelukkig heeft hij z’n camera bij zich waar hij zich de hele dag mee vermaakt heeft.

’s Avonds na het eten lopen we over de nightmarket en door de Pub Street waar van alles gebeurd. We kopen een hangmat voor $3,- waar we heel erg blij mee zijn!

21-12

Deze dag bestaat voornamelijk uit stressen, plannen en her-plannen, tickets boeken en weer omboeken enz. Na Cambodja reizen we naar Thailand, waar we kerst en Oud & Nieuw gaan vieren. We komen er na wat onderzoek op het internet achter dat heel veel accommodaties al vol zitten en zelfs bus en boot tickets van Bangkok naar de eilanden in het zuiden zijn schaars. Ook komen we erachter dat we maar een 15 daags visum krijgen als we per bus Thailand in komen. Wij hadden op dat moment al bus tickets gekocht. De conclusie is dat we moeten vliegen, zodat we een 30 daags visum krijgen. Verlengen van het 15 daags visum is namelijk heel duur en kan alsnog maar met 7 dagen worden verlengd. Gelukkig komen we hier allemaal net op tijd achter en hebben we aan het eind van de dag 2 vliegtickets geboekt naar Bangkok, onze bus geannuleerd, een accommodatie geboekt voor kerst en zelfs voor Oud & Nieuw op Koh Tao hebben we wat gevonden. Ook hebben we alvast de bus en boot tickets gekocht om van Bankok naar Koh Tao te reizen. Poeh…een hoop geregel en een hoop geduld heeft dit gekost, aangezien onze wifi ons ook zo nu en dan in de steek liet.

Om 17:00 uur verlaten we eindelijk de wifi en de laptop en genieten we van een ontspannen avondje, blij dat alles toch gelukt is.

22-12

Onze laatste dag in Cambodja!

We hebben voor Angkor Wat een driedaagse pas gekocht, dus we hebben nog een dag open staan. Op onze fietsjes gaan we weer richting het sprookjesachtige tempelcomplex. Omdat we bijna alle tempels in de eerste twee dagen al gezien hebben besluiten we om vandaag lekker te chillen. En hoe! De hangmat die we laatst op de Night Market hebben gekocht, is mee gekomen en handige harry Amco hangt deze heel soepeltjes op tussen twee palmbomen! En niet zomaar twee palmbomen…deze palmbomen staan in de tuinen die rondom Angkor Wat liggen. Als ik even later in de hangmat bungel heb ik uitzicht op de prachtige tempels! Wat is dat heerlijk zeg! Ik was eerst nog even bang dat het misschien niet zou mogen, maar Amco was ervan overtuigd dat het geen probleem zou zijn. Hij blijkt helemaal gelijk te hebben, want alle mensen die langs lopen, ook de tourguides, lachen heel vriendelijk naar ons en er worden af en toe zelfs foto’s van ons gemaakt. Amco heeft ook zijn bal meegenomen en al snel komt er een klein Cambodjaans mannetje van een jaar of 4, die met hem wilt spelen. Het is een prachtige dag!

Tijdens de zonsondergang is er een prachtige weerspiegeling van de tempels in een vijver die voor Angkor Wat ligt. Ik sta op de eerste rij om hier foto’s van te maken. Het is echt heel mooi!

We genieten van onze laatste avond, van het typische Cambodjaanse gerecht ‘Amok’ en van het goedkoopste bier ooit, $0,50 per glas!

Zoals ik in het begin van dit verslag al zei, Cambodja is echt een geweldig land, met vele gezichten. Ik ben heel blij dat we hier ruim 2 weken zijn geweest.

23-12

We stappen om 09:30 in de tuktuk die ons naar het vliegveld brengt.

Alles gaat heel soepel en na 55 min vliegen stappen we alweer uit het vliegtuig en zijn in Thailand aangekomen, met een 30 daags visum op zak!

Weer een nieuw land en nieuw avontuur!

En nog maar 1 dag voordat ik Marly weer zie!!

In het volgende verslag zullen jullie alles lezen over onze belevenissen in Thailand.

Liefs en heel veel kussen aan al mijn trouwe volgers!

Ik vind het heel leuk dat jullie al mijn verslagen lezen.